zondag 13 augustus 2017

Dag 23. Naar huis...

Ja, en dan is echt de laatste ochtend aangebroken... beetje depressed sta ik op..
We ruimen de laatste spullen in de koffer, gooien alle troep weg. Jezus wat een hoop zakjes en doosjes hebben we verzameld joh!

Eten nog een boterhammetje en gaan dan om 08.15 uur op weg naar het vliegveld. Vandaag geen drukte op de wegen en we rijden dus al snel het terrein van Alamo op. We leveren de auto in, wandelen het vliegveld in, printen de boardingpassen en labelen de koffers. Alles gaat gladjes.

Daarna door de gebruikelijke security, zelfs dit gaat vlotjes. Alles mag gewoon in de tassen blijven, zelfs de laptop etc, ook de schoenen mogen aan blijven. Zo soepel hebben we het nog niet eerder meegemaakt.

De eerste vlucht van Orlando naar Washington vertrekt mooi op tijd, gelukkig maar want we hebben we komen om 16.05 uur aan en het boarden voor de volgende vlucht begint om 16.30 uur.
Gelukkig blijken de gates vlakbij elkaar te liggen. En ook de tweede vlucht vertrekt op tijd.
Tja, we doen niet veel; proberen te slapen, kijken een film.

Om 06.15 uur zien we Schiphol naderen, bah, het is donker en grauw...
De landing gaat voorspoedig en we gaan snel de koffers halen en naar onze eigen autos.
Om 09.00 uur zijn we weer thuis. Toch ook wel fijn om weer in je eigen huis te zijn hoor.

Ik wil iedereen die meegelezen heeft met ons blog bedanken hiervoor, bedankt voor alle berichtjes, zowel hier als op Facebook als prive. Erg leuk en lief van jullie!

Tot een volgende reis!









Dag 22. Laatste dag..

Vandaag is de laatste volle dag in Kissimmee...
We slapen uit, er zijn geen plannen voor vandaag. Ja, om 18.00 uur gaan we bij de Outback eten, dat is een beetje traditie geworden. Daarna is het plan om even naar Old Town te gaan.

Mike, Sem en Pa gaan ontbijten bij IHOP. Zij houden van die echte kleffe pannenkoeken. Ikke niet, brrr bah. Dus ik blijf thuis, ik ga alvast de koffers voorbereiden. Tis meer werk dan gedacht :-)







Tja, verder doen we niet veel. Nog even genieten van het zwembad en de zon. Mike en Sem gaan samen nog even een rondje door de buurt rijden. Pa en Ma gaan een laatste rondje door de Walmart doen. Cor, Bojoura en Levi doen de laatste inkoopjes voor Levi zijn poppetjes verzameling en zus nog wat boeken.

Ja, dan is het snel 18.00 uur geworden en gaan we naar de Outback.
Ik zelf word altijd een beetje sjaggie van zo'n laatste dag. Wil eigenlijk niet naar huis...
Maar gezellig eten samen eten helpt wel een beetje.








Na het eten nog even naar Old Town; vanavond is de Musle Car avond en de mannen willen nog een rondje karten. Dus rijden we daar nog even heen om het echt af te sluiten ;-)










vrijdag 11 augustus 2017

Dag 21. Seaworld

Vandaag gaan we naar Seaworld, maar omdat Mike gisteren na de hele dag snorkelen toch wat last heeft gekregen van zijn oren besluiten we om eerst bij Target neusspray en oordruppels te halen. Hopelijk wordt het geen echte oorontsteking...

Dus rijden we om 08.00 uur nog een beetje slaperig over de 192 naar Target, Ik staar een beetje uit het raam als ik ineens een zwarte beer langs de weg op het pad zie wandelen.
"Zie ik nou een beer daar?" zeg ik suf hardop.
"Uh hahaha jaaa!" roept Mike. Sem kijkt op van zijn telefoon en we zien de beer net van het pad af de bosjes in struinen.
Nou, dat zal toch wel zeker, gewoon een beer gezien. Van schrik rijden we bijna de Target voorbij, maar nog net op tijd kunnen we afslaan. We kunnen er niet over uit dat we echt een beer hebben gezien. Dit geloven ze nooit thuis! En geen foto kunnen maken natuurlijk..

We halen snel de oordruppels en neusspray en gaan dan snel naar Seaworld. We rijden het parkeerterrein op en zien dat het helemaal niet druk is. De scholen zijn hier weer begonnen en dat is te merken.
We hadden van mijn zus de tip gekregen om meteen naar Kraken (achtbaan waar je met een virtual reality bril op in gaat) te gaan omdat het daar een dag eerder bij hen erg druk was.
Bij ons staat er helemaal niemand! We kunnen meteen doorlopen en instappen. Dat is een goed begin!





Daarna meteen Journey to Atlantis voor Mike en Sem, ik heb geen zin om nat te worden. En dan door naar de pinguïns, aaaah die zijn toch zo leuk. Ik kan echt uren naar de beesten kijken, wat grappig zijn die toch. Het is er wel ijskoud binnen en dat is dan ook de reden om toch weer naar buiten te gaan.
We lopen door naar Seamore en Clyde, een geinige show met zeeleeuwen. Eindelijk is deze show in een nieuw jasje gegoten (in de oude show hadden we zelf mee kunnen doen zo vaak dat we die hebben gezien). Het zijn vooral de acteurs waar we om moeten lachen, flauwe grappen but funny.











Nu door naar de nieuwe achtbaan Mako. Tja, ik had al ver van te voren gezien dat ik deze niet zou gaan doen. Jezus wat is dat ding hoog, afschuwelijk! Maar uiteraard Mike en Sem wel; en wederom geen wachttijd dus gaan ze 2x achter elkaar.



Dan krijgen we toch wel honger maar Sem wil eerst graag de show Pets Ahoy zien, de show met huisdieren. Deze is wel hetzelfde gebleven al die jaren, maar ach, hij blijft wel schattig.
Nu dan toch echt even een hapje eten.



Daarna door naar de achtbaan Manta. Mike en Sem gaan samen, ik ga ze filmen. Ook hier geen wachtrij en ook deze doen ze meteen maar 2x.


Door naar de roggen; je mag ze aaien en eventueel kun je ze voeren. Dat wil Sem uiteraard wel dus kopen we een bakje vis. Goed opletten dat de vogels de vis niet uit je handen of bakje jatten.
Oh het is zo grappig om die roggen te voeren, het voelt als een soort van zuignap op je hand. Hun mond zit namelijk onderop, dus zwemmen ze over je hand en sabbelen dan de vis op.
We krijgen er bijna geen genoeg van en moeten Sem dan ook echt wegslepen om nog meer te kunnen zien van het park.




Ook nog even bij de haaien gekeken uiteraard.



We willen naar de schildpadden toe maar onderweg zien we dat de dolfijnen show bijna gaat beginnen, dus pikken we die ook nog even mee. Leuke show, dolfijnen zijn altijd leuk om te zien.
Meteen door naar de schildpadden. Prachtige beesten, enorm groot, en hebben zo'n grappig gezichtje. Hier zitten ook de manatees, die blijven toch ook favoriet hoor. Die snuitjes..



Dan wil Sem terug om nog 1x de roggen eten te geven. Oke dan maar, hahaha.
Het is ook echt leuk en weer staan we hier een uur met ons armen in het water roggen te aaien :-)

Hierna hebben we het wel gezien, wat fijn dat het niet druk is geweest, dan kun je zoveel zien en doen op 1 dag!
We besluiten om op de terugweg naar huis nog even bij Disney Springs te kijken. (Het oude Downtown Disney) Dit is helemaal vernieuwd en dat hadden wij nog niet gezien. We parkeren in de nieuwe parkeergarage, wat een verbetering tov vroeger zeg!
We wandelen een rondje langs de nieuwe winkel, nemen een kijkje in de enorme Coca Cola winkel. Prachtig allemaal!







Maar dan zijn we echt moe!
We rijden terug naar huis waar we de zelfgemaakte spaghetti van Ma eten. Smaakt prima!
De rest van de avond rommelen we thuis een beetje aan. Fijne dag geweest!






Dag 20. Kanoen en chillen

Vandaag slapen we weer even uit, even bijkomen. Het is vandaag ook de dag dat Mike en ik 15 jaar getrouwd zijn. Still going strong!

Als we dan beetje bijgetrokken zijn besluiten we om te gaan kanoën. Thuis in Nederland leek ons dat wel een tof idee, om toch ook wat van de prachtige natuur te zien hier.
Dus vol goede moed rijden we het terrein van PaddlingCenter op. Jep, ik zie het water en de kanos al liggen. Hmm... oke, ik kan dit, ben geen schijterd, wat kan er nou helemaal gebeuren? Zo groot zijn die alligators toch zeker niet, "ALS" we er al eentje tegenkomen uiteraard.




Oke, we rekenen een kano ritje voor 2 uur af. "Hebben jullie al eens in een kano gezeten?" "uh ja, maar toen zaten er geen snakes of gators in het water..." "Oke, prima dus, off you go"
En huppetee, die kerel duwt ons zo het water in. Weg zijn we..
Na paar meter peddelen vraagt Mike zich hardop af of we niet misschien wat instructies hadden moeten krijgen hoe te handelen als er iets gebeurd ofzo?
Hmmm... we hebben in elk geval een life-jacket aan, en er hangt een fluitje aan...
Ik zit voorop de kano, Sem in het midden en Mike achterop. Niet fijn om voorin te zitten, ik kan het water helemaal overzien en zie dan ook allemaal bewegingen en luchtbelletjes enzo... Het water is donker, dus eigenlijk zie je niks. Ben er nog niet over uit of dat nu juist wel of niet fijn is.
Net op het moment dat ik probeer te genieten van de mooie natuur spot ik iets aan onze rechterkant. "Mike, is dat een alligator daar?" wijs ik.
"Uhm, ja echt wel, vet man, kom beetje dichterbij peddelen" zegt ie gewoon.
"Uhm nou denk het niet" zeg ik terwijl ik achteruit peddel en Mike juist vooruit peddelt. Lichtelijk hysterisch spatteren we rond. Oke, toch maar even een foto maken dan. Ik maan iedereen tot doodse stilte en absoluut geen beweging te maken. Ik kak in mijn broek bijna maar de fotos zijn mooi!
Zweet gutst ons aan alle kanten van het lijf, but we survived!

We kanoen verder en komen nog een paar mooie schildpadden en vogels tegen. Geen gators meer, maar dat maakt de angst niet minder.
Ook de volle zon en het life vest maken het niet makkelijker, maar thank God zien we dan eindelijk weer het startpunt. Van Mike en Sem had dit veel langer mogen duren, maar ik heb weer genoeg avontuur gehad voor vandaag.









Op naar de Mall, er moet van schrik toch nog wat geshopt worden :-)
We rijden dus naar de Florida Mall waar we heerlijk bijkomen in de airco, zoooo fijn!
We wandelen heerlijk rond en doen her en der een winkeltje, kopen wat, kijken wat, nemen een ijsje.





Dan is het etenstijd en Sem bedenkt dat het wel een goed plan is om sushi te gaan eten, want we zijn tenslotte maar 1x 15jaar getrouwd :-)
Nou daar kunnen wij niks tegenin brengen en rijden we dus weer naar Hokkaido. We zijn inmiddels bekenden...

Onderweg hebben we de grootste lol, nouja vooral Mike en Sem kunnen er geen genoeg van krijgen om mijn hysterie in de boot na te doen. Nou en....

Het eten smaakt weer heerlijk! We rijden daarna naar huis, om vervolgens bij de poort van onze community een bericht te zien hangen waarop staat dat er een beer gesignaleerd is op het terrein.
Jahaaaa dat zal wel hoor. Komen al jaren in Florida, nog nooit iets over beren gehoord.
Thuis hebben we er lol om; misschien heeft iemand gewoon een grote rottweiler ofzo gezien. "Die domme toeristen"
Toen nog niet wetend wat we de volgende dag zouden zien..